شب دنباله ی صدای نی ایست در فراسوی هیاهوی روز.

صدایی که ملایمتش تا خدای خویش کشاندتت و تو را چنان به اوج می رساند که فرشتگان مقربش بر حال تو غبطه خورند.

و آری شب راز است در دل این مذهب و راز را جز رمز نیست. و رمز را کاشفی تا گشایشی باشد و بخششی.

شب سکوت پر هیاهویی است نه از دسیبل که از نوای دل.

شب محرم اسرار و امیدان هویدا                 بنشین و بخوان،تویی وحیدا وفریدا

شب،نعتی است برای عارفان و سالکین کوی دوست.

وهر کس که در سر دری نام نوشت نتوانست که به آن دخول نماید چنان که تنها به تق تق کنانی دری گشوده نشود.

لیک در های اسمان حتی به نظری چند گشوده شده و تو را می خواند.

شب محرم دل اغیار است و بازی عاشقانه و زیرکانه عارفان در محضرحضرت ختمی مرتبت جل جلاله است که خویش را لابه گویان قریب درگه کنند که هر گام

که او نهد 2 گام وی نهد.

و چه بسیار  شب که محرم علی(ع) و اولادش بر حقش بود و چه راز ها که در دل شب نهفته و در دامان آل علی (ع) خفته.

تنها رفیق تو،جز امیر، کیست؟                      شب  گریه کن،برای امیر،چیست؟

 حتی یکی اثر ز مرقد زهرای مرضیه             شب گریه کن که امیر می گریست.

...............................

پی نوشت1-تعجب نکنید شعر ها غلط غلوطه سروده خودمه.