عادت کردم برای شعر هام پیشوند و پسوند جملات می بندم اما این سری نه حسش رو دارم و نه اعصابش رو. دیگه شدم فنر لق.
این شهر رو هم به خاطر دل مشغولی های فکرم که دگر کار نمی کند ناتمام نوشتم.
حُرم حریم حَرم کوی دوست
نازترین،نازترین نازِ اوست.
کس نبود در حرمش بی نصیب
رازترین،رازترین،رازِاوست.
چون که بخوایدٌ این دوستی
خوابترین،خوابترین،خوابِ اوست.
گرکه شود محرم اسرار من
یارترین،یارترین،یارِ اوست
می شود از حلقه ی پنداری و گفتار دید
تاک ترین،تاک ترین،تاکِ اوست.
